[ s. 52 ] Mahmut Çelebi’nin Gritti’nin borçlu olduğunu söylediği iki yüz bin duka için hiçbir hesap vermeye zorlanamazdı.
Cornelius aynı zamanda Barbaros’un Venediklilere eğer padişah emrederse İspanya, Fransa, İngiltere ve Portekiz krallarını, Papa’yı ve hatta Venediklileri bile yenmeye gücü yettiğini söylediğini öğrendi. Barbaros bunları yoğun bir küstahlıkla söylemişti.
Ayrıca Barbaros ile birlikte eş salahiyete sahip üç ya da dört sancakbeyi yollanmasına da karar verilmişti. Bu karara paşalar onay vermişti. Lakin Barbaros bunu duyunca padişaha demişti ki, kendi krallığını bırakıp oraya gelmişti. Şayet padişah kendisine güveniyorsa donanmayı ve komutayı sadece kendisine verirdi. Zira diğerleri denizcilikten zerre anlamıyorlardı. Şayet kendisine güvenmiyorsa da getirdiği gemilerle geri dönmesine izin vermeliydi. Ardından yüce padişah kendisine “Dilediğin gibi olsun!” demişti. Bu sözlere hiçbir paşa karşı çıkmaya cüret edememişti. Böylece Barbaros tek başına tüm donanmanın amirali olmuştur. Padişahın yalnızca kendisine bir eyaletin komutasını verdiğini görünce de paşaların ve padişahın huzurunda şöyle demişti: Kısa süre içinde cümle Hıristiyan aleminin divana haraç [Caratz], yani vergi [tributum], yolluyor olması için elinden geleni yapacaktı. Bu şekilde ant içip yemin etti.
Haziran Ayı: Ayas Paşa Cornelius’a haber yolladı. Her zamanki gibi Silezyalı kölesi geldi ve iki gün sonra yüce padişahtan cevap alacağını söyledi. Yine de Cornelius’un nasıl olup da Kayzer Karl kendisine Türklerle müzakere için tam yetki vermişken, padişahın iradesi ve isteklerine uymayı reddettiğine şaşırıyordu. Yani Kayzer Karl Fransa Kralı’na kendisinden gasp ettiği toprakları ve araziyi geri verebilir ve Cornelius da bunun için taahhütte bulunabilirdi.
Cornelius cevapladı: Kayzer Karl tarafından Hıristiyan alemi adına, Kayzer Karl ve Hıristiyanlık şerefine olan konuları padişahla mükaleme etmeye kendisine tam yetki verilmişti- aşağılayıcı ve hayırsız olanlar için değil.
Padişahın isteğine gelince: Bu şerefli bir talep değildi ve davasının şerefine leke sürmektense parçalara ayrılıp her türlü meşakkati çekmeyi yeğlerdi. Efendisine böyle cevap vermeliydi.
Silezyalı cevapladı: Efendisi Cornelius’tan böyle bir cevap duymayı beklemişti ve kendisine pek yakınlık duymuştu. Bir kardeş olarak Cornelius’a Kayzer Karl’ın hizmetinden çekilmesini ve iki imparatoru kendi hallerine bırakmalarını öğütlüyordu. [ s. 52 ]