[ s. 51 ] Bunun atmış binini burada yüklendi. Geriye kalan otuz altı binini ise Eğriboz’da teslim alacak.”
Ardından Cornelius kendisine sordu: “İran Şahı’ndan ne haber var?” Alvise cevap olarak şahın Horasan bölgesinde Tatarlarla meşgul olduğunu söyledi. Küçük ancak kuvvetli bir ordusu vardı. Elli bin seçkin atlısı vardır ki sayılarına kıyasla daha iyilerini bulmak mümkün değildi. Aralarından otuz bini hem savaşçısı hem de atı iyi zırhlanmış katafraktlardı [Cataphrattorum]. Keza dört bin arkebüzcüsü vardı ki yeniçerilerden daha iyiydiler. Ayrıca da üç yüz sahra topu vardı [bombardas campestres]. Şah’ın kuvvetleri bunlardı. Serhatteki birkaç kaleyi İbrahim Paşa’ya terk ettiği doğruydu. Kendilerine gelen haberler bunlardır. Böylece ayrıldı.
Bu sıralarda Cornelius neden Gritti’nin bu kadar geç kaldığını ve nüfuzunun bu kadar daraldığını anladı. Şöyleydi: Gritti Barbaros’u Afrika’dan çağırmıştı. Geldiği zaman da kendisine altı bin altın duka vermiş ve ardından İbrahim Paşa’ya yollamıştı. Büyük iltifata nail olmuştu. Barbaros geri döndüğünde yapılan yardıma minnet etmedi: Çok sevdiği Flandralı bir kölesinin kaçmış olduğunu iddia ederek parayı Gritti’ye geri vermeyi reddetti. Venedik kadırgalarının komutanı Hieronymus Canaletto’nun Mağripli Alexandrinus’a yaşattığı felaket de Barbaros’u Venediklilere ve Gritti’ye karşı doldurmuştu.
Gritti’nin başka rahatsızlıkları da vardı: Önceden Rumeli’nin bütün iltizamına [vectigalia Greciæ] kendi sahipti. Üç yılda bir mukataası yenilenirdi [locatione mutantur]. Defterdar (yani hazinedar) olan Mahmut Çelebi her şeyin Gritti’ye tahsis edilmesinden gidip padişaha şikayetçi olmuştur. Çünkü Gritti ödemesini para ile değil, değerli taşlar, baharat, ipek ve sair kıymetli emtia ile yapıyordu: Ancak şu anda bunlara ihtiyaç yoktu; çünkü nakit para gerekmekteydi- [doğu cephesinde] hali hazırda savaş devam etmekteydi. Gritti’nin şimdiye kadarki borcu iki yüz bin dukaydı. İki paşanın bu ve benzeri şikayetlerle yardımı sonucunda Gritti’nin nüfuzu öyle kırıldı ki elinde sadece İstanbul’daki iltizamları kaldı ve pek çok ipek balyası kendisine geri yollandı. Nihayetinde de Cornelius şehirden ayrılırken Gritti seksen bin duka ödemeye zorlanmıştı. Bu kadar parayı çabucak ödeyebilmek için bütün altın ve gümüş takımlarını [supellectilem] Yahudilere rehin bırakmak zorunda kalmıştı. Kendisine başka kötülükler de yapılmıştı. Gritti olan biten her şeyden İbrahim Paşa’yı haberdar etti ve uzun süre kendisinden haber bekledi. Cornelius hala oradayken paşanın Gritti’ye cevabı ulaştı. Şöyle ki, [ s. 51 ]