[ s. 46 ] onlara efendisini tüm ordusuyla beraber getirip teslim edecekti. Cornelius cevapladı: Eğer İbrahim Paşa’nın böyle bir niyeti olsaydı şüphesiz Hıristiyanlara karşı çarpışmaya Viyana önlerine [bin beş yüz] otuz iki senesinde gelirdi.
Silezyalı cevapladı: Belki de çarpışmada ölmekten korkuyordu. Ancak hakkındaki söylenti budur. Ayrıca, çok fazla düşmanı vardır. Bundan sonra hükümeti çok uzun sürmeyecektir. Osmanlı hanedanının hizmetkarlarından başkaları tarafından idare edilmesi tehlikelidir. Yine de onların nezdinde kimse uzun süre inayete mahzar olamaz ve hepsi fena şekilde fevt olur.
Daha bir önceki gün, İran’a giden yolları çok iyi bilen bir Acem, padişaha gelmişti. Bu şahsiyet ordunun önünden geçecek ve yolu gösterecekti. Böylece belki de bu kış padişah bütün İran’ı fethedecekti.
19 Mayıs. Barbaros, nam- ı diğer Hayrettin Paşa, Tunus krallığından gelen kimi Mağriplilerle padişahın elini öptü ve veda etti. Yakında yelken açacaklar.
Ayrıca unutmadan söylemek gerekir ki bu günlerde Tunus Kralı’ndan bir ilçi [orator] geldi ve Barbaros’un oğluna, krallığın topraklarının hatrı sayılır bir kısmıyla beraber kralının kızını eş olarak önerdi. Ancak Barbaros çok hevesli bir şekilde (nehrin denize döküldüğü) Tunus Körfezi’ni ele geçirmeye hazırlanmakla meşguldü ve şöyle dedi: Eğer Tunus Kralı kendisine dost olmayı diliyorsa rahatlıkla kendisine mezkur körfezi teslim edebilirdi. Eğer kabul etmiyorsa da körfezi cebren ele geçirecekti.
Tunus Kralı’nın mezkur elçisi [padişahın] huzura kabulden sonra müspet bir cevap alamadı ve kralına dönebilmesi için kendisine bir kalyata [fusta] verilecek olsa da Barbaros denize açılana kadar Kostantiniyye’de ikamete devam etmek zorunda olduğu söylendi. Ayas Paşa’nın ağzından bunları duymuş olan mezkur Silezyalı Cornelius’a o elçinin böylece şehirde tutulacağını söyledi. Cidden de vakıa böyle gerçekleşti. Zira Cornelius geri dönerken mezkur [Tunus’tan gelen] elçi hala şehirdeydi. Ayrıca elçiyi evine götürecek olan kalyatanın hazırlanması da hala ilk gün olduğu gibi geciktiriliyordu.
Silezyalı Ayas Paşa’dan duyduklarını anlatmaya devam etti: Efendisi Ayas Paşa kendisine o gün şöyle demişti: Portekizlilere karşı 64 Türk gemisi halihazırda Kızıldeniz’de bulunmaktaydı ve birkaç bin de topları mevcuttu. Ayrıca buradan [İstanbul] da dört binden fazla bronz top oraya yollanmıştı.
22 Mayıs. Alvise Gritti Efendi Cornelius’un yanına geldi. Daha önce uğrayamadığı için özür diledi ancak elini öpmek için padişahla bir araya gelme fırsatını kollamaktaydı. Lakin hala bu fırsat [ s. 46 ]