[ s. 39] olduğu kadar kalabalık değillerdi. Boğaz’ı halihazırda geçmiş olanlar bile geri çağırmışlardı. Cornelius Divan yerine, yani konseye, geldiği zaman üç paşayı (Ayas, Kasım ve Hayrettin ya da Barbaros) orada buldu ve birlikte yemek yediler. Barbaros İspanyollar, ülkelerinin bulunduğu yer ve sıcak soğuk arasında değişen iklimiyle ilgili konuşmaya başladı. Ardından padişahın huzuruna götürüldü, hürmetlerini sunduktan sonra elini öptü. Ferdinand Kral adına selam ilettikten sonra mektupları kendisine uzattı. Padişah mektupları almadı, ancak Cornelius’un Ayas Paşa’ya vermesini söyledi. Üç paşa da o sırada ayakta bekliyordu; Ayas padişaha yakındı, ardından Kasım, onun peşinden de Hayrettin, ya da Barbaros, dikilmekteydi. Barbaros’un bitişiğinde divan tercümanı Yunus Beğ bulunmaktaydı. Ardından da Cornelius, padişahın üzerine oturduğu zeminin yakınında beklemekteydi.
Cornelius konuşmasına önceki yıl da Divan’da bulunduğundan bahsederek başladı ve Kayzer Karl’ın Zat-ı Şahaneleriyle sulha iknasından bahsetti. Bu mevzuu hem yoldaşı [Hieronymus de Zara] hem de Cornelius Ferdinand Kral hazretlerine aktarmışlardı. Zat- ı Şahanelerini memnun edebilmek adına Cornelius şahsen Kayzer Karl’ın yanına İspanya’ya yollanmıştı. Majestelerine bunları anlattıktan sonra barış tesis etme sevdasıyla Kayzer’i hem sulh bağlamaktan çekinmemek hem de tüm gücüyle müdafaa etme kararı almış olduğu Koron şehrinden kardeşi Ferdinand Kral hürmetine ferağ etmek hususunda ikna etmişti. Bu vesileyle de Kayzer Karl geri dönüş yolunda olan Cornelius’a Zat-ı Şahanelerine [padişaha] getirilmek üzere mektuplar vermişti ki, bunlar şimdi Ayas Paşa’nın elindeydi. Alvise Gritti’yi Macaristan’da bulacağını sanmaktaydı. Onunla mütareke mevzuunu görüşebilir, onun aracılığıyla Macaristan içinden daha kısa yoldan Kostantiniyye’ye gelebilirdi. Eğer böyle olsaydı Cornelius Koron’dakilere hiçbir hasara yol açmadan çıkmalarını emredecekti. Ancak denizdeki fırtınalar ve Ragusa üzerinden yolun daha uzun sürmesinden dolayı geç kalmıştı. Bu yüzden de Zat- ı Şahaneleri Koron’dakilerin çıkıp gitmiş olmasına şaşırmamalıydı. Bu yüzden de zat- ı şahanelerinin kuşatmadan dolayı ağır masarife girmemesine karar verilmişti. Ferdinand Kral rica ediyordu ki padişah yüce padişah evlatlığı olan kralın jestini hoş karşılasın ve Alvise Gritti’yi olabildiğince çabuk Macaristan’a irsal eylesin. Ayrıca tüm Macaristan Krallığı’nı ya da en azından krallığın kısm- ı azamını mezkur Ferdinand’a teslim ettirmesini emretsin. Ferdinand Kral’a ne bahşederse, yüce padişah evlatlığının da kendisine o ölçüde meyil ve hayırlar göstereceğini düşünmeliydi.
Ayrıca mezkur evlatlığı Ferdinand Kral tarafından Cornelius’a [ s. 39 ]