[s. 24] Kayzer Karl’ın görevi kardeşi ile Yanoş Kral arasındaki savaşı yatıştırmak ve sulha giden yolu bulmaktı; özellikle de Kral Yanoş her daim Papa’ya ve Kayzer Karl’a kendi adamayı ve bir kardeş sayılmayı önermişken. Ancak Karl bunu yapmadığından biz yaptık. Bu yüzden o elçilere Macaristan Krallığı’nın bizim hakkımız olduğunu söyledik. Ayrıca Kral Layoş Ferdinand tarafından kandırılmıştı; eğer Ferdinand daha önce olmuş olsaydı Avusturya’yı Karl devralacaktı, Layoş değil. Ancak yine de şöyle olabilirdi ki, eğer Layoş yatağında ölmüş olsaydı, Ferdinand Kral Macaristan’dan hak iddia edebilirdi. Ancak biz bu krallığı iki defa kılıcımızla fethettiğimizden, iki defa başkente girip oturduğumuzdan ve iki defa Budin’i aldığımızdan ötürü bu krallık bize aittir.”
İbrahim konuşmaya devam etti: “Böylece Kral Ferdinand’ın elçilerini ‘zamanı geldiğinde Krallığımız olan Macaristan serhaddine gideceğiz ve eğer bu krallık üzerinde herhangi bir hakkı iddia eden varsa çıksın gelsin ve hakkını bizimkiyle sınasın’ cevabıyla birlikte yolladım.
Bu yüzden Kayzer Karl’ın bize savaş açma tehditleri savurduğunu duyunca yerimizde duramadık ve acaba Krallığımız Macaristan’a gelecek mi diye merakla ileri atıldık. Niş’e geldiğimizde Kral Ferdinand’dan iki elçi geldi ve Ferdinand adına sulh talep ettiler. Kendilerine sulh bahşettik zira rica eden herkesle sulh ederdik. Ayrıca Kayzer Karl için de sulh isteyip istemediklerini ve yanlarında bu minvalde mektup olup olmadığını da sorduk. Karl ile ilgili bir şey bilmediklerini zira efendileri Ferdinand’ın yanında bulunmadığını söylediler. Bu yüzden ordumuzla ilerledik. Nereye yürüdüğümüzü sorduklarında ‘her neredeyse Kayzer Karl’ı orada bulmaya gidiyoruz. Tanrı’nın izniyle erzağımız var ve sulh üzere olduğumuz Ferdinand’ın topraklarından hiçbir ziyana sebep olmadan geçeceğiz’ dedik. Drava’yı geçince Kayzer Karl’dan mektupları olduğunu söylediler. Yüce padişah bunu duyunca öfkelendi ve şöyle dedi: Yalan söylüyorlardı. Neden daha önce söylememişlerdi! Bizi kandırmak istiyorlardı; bu yüzden devam edelim de görelim. Ancak, bu mektupları daha önce vermiş olsalardı orduyu tümüyle terhis edip geri dönerdik.”
“Böylece geldik” dedi [İbrahim Paşa] ve Hieronymus’a döndü “ve kardeşin Nikolitz’e kalesini geri verdik ve diğerleri bize sadakatlerini sundu. Keyfimizce Krallığımız Macaristan’da kaim olduk ve bize mukavemet eden kimse manzurumuz olmadı. Kayzer Karl’dan da hiçbir şey işitmedik. Gerekli görünce geri mürur ettik ve el-an buradayız. Bunları size söylüyorum”, diye devam etti İbrahim Paşa, “ ki vukuat nasıl cereyan etti anlayasız. Hiçbir şeyi fuzuli anlatmıyorum.” [ s. 24 ]