[s. 19 ] gidip geri geleceğini ve her husus için düzgün bir cevap getireceğini söyledi. Bu işi Cornelius devraldı, zira yaşça daha küçüktü ve herhangi bir ihtiyardan daha fazla mihnet çekebilirdi.
Gritti cevap verdi: Sahiden de öyleydi. Çok iyi biliyordu ki her ne kadar Cornelius Ferdinand Kral adına yollanmış olsa da aslında Kayzer Karl adına gönderilmişti ve Kayzer Karl tarafından Kral adına bir görev kisvesiyle buraya gelmişti.
Elçiler cevaben “İnsan neye isterse ona inanabilir, biz ne görev verildiyse onu yapıyoruz” dediler.
Ardından Alvise Gritti Macaristan meselesine döndü ve daha sonra bu konuyla ilgili uzun uzadıya konuşacağını söyledi; zira görüşülecek çok şey vardı. Padişah kesinlikle Kral Yanoş’a verdiği sözü yaşadığı sürece tutmak istiyordu. Ancak kendisine itibar etmek istersek, Voyvoda’nın ölümünden sonra bütün Macaristan Krallığı’nı Ferdinand Kral’a bırakma sözü veriyordu.
Alvise mezkur krallığı kendisi için istediği söylentilerinin asılsız olduğunu söyledi. “Ve böyle bir arzum şimdiye kadar olmuş ya da bundan sonra olursa bir köpek gibi öleyim” dedi. Macarlar hakkında pek çok menfi lakırdı etti; bunlar çok kötü huylu, sadakat nedir bilmeyen ve inatçı bir halktı.
Başlangıçta Pojun’da Kral Yanoş’un Ferdinand Kral’la konuşması karar alınmıştı. Ancak [Yanoş] Türklerin şüphesinin çekmemek için katiyen buna karşı çıkmıştı. Ardından Alvise’nin şahsen Ferdinand Kral’la görüşmesi tavsiye edildi. Bu hususta bolca yetkileri hakkında konuştu. Başka pek çok şeyin yanı sıra iyi bir Hıristiyan olduğunu ve iyi bir Hıristiyan’a yakışır bir şekilde ölmek istediğini söyledi. Eğer kendisi olmasaydı, Tanrı’nın cennette şahitti ki, bütün Macar krallığı Türklerin elinde olacaktı ve Bosna’da, Hersek’te ve diğer yerlerde olduğu gibi orada da sancakbeyleri ikamet ediyor olacaktı. O noktadan sonra Macaristan’ı Türklerin elinden çekip almanın imkânı olamazdı. Eğer kendisi olmasa krallık ne Ferdinand’ın ne de Yanoş’un; Türklerin elinde olacaktı. Tanrı’ya şükürler olsun ki kendisine Türk milleti arasında geçerli bu yetkiyi vermişti; şükür ki şimdiye kadar hiçbir Hıristiyan’ın bu millet içinde sahip olmadığı gibi bir yetki vermişti. Kendisi aracılığıyla Macaristan krallığı sakınılacaktı. Ardından belirtti ki İbrahim Paşa Venediklilerden memnun değildi. Hieronymus cevaben, hafif müstehzi bir tavırla, Alvise’nin kolaylıkla Paşa’nın fikrini değiştirip Venediklilere meyletmesini sağlayabileceğini söyledi.
Alvise de yarı müstehzi bir tavırla [semiyronice] hakikaten de böyle olduğunu, onlara sahiden de meylettiğini, zira kanı suya çevirmenin mümkün olmadığını söyledi. [? cf. Blood is thicker than water?]
Hieronymus Majesteleri Kral’ın Alvise’yle gizli irtibat kurmak istediğini ekledi. [s. 19]