[ s. 77] ayan beyan Macaristan Krallık Dieti ve Zümreleri mahzarında okutup [Ferdinand’ın itibarını] sürekli lekeler ve zedeler. Bunlardan en büyüğü ise Majesteleri Kral’ın Türk padişahına, Macaristan Krallığı için Hamisi ve Hakemi olduğu Macarların özgürlüğünü hiçe sayarak onları baskı altın tutmak için yıllık haraç ödemeyi vaat etmiş olmasıdır. Dolayısıyla [Kral Ferdinand], eğer Zapolya İbrahim ve sairleri nezdinde de aralıksız böyle konuşuyor ve her yerde Majesteleri Kral’ın hakkını ve davasını zan altında bırakıp kendisini lekeliyorsa hiç şaşırmayacaktır. Hoberdanecz’in Estergon Başpiskoposu’nu ayartması ve Yanoş Zapolya’dan aman mektubu olmadan yakalanmış olması hususuna gelince; Zapolya bunu kendi davasına haklılık kazandırmak için yapmıştır ve hatasını kapayıp haklı göstermek için de aman mektuplarını yırtmıştır. Farz- ı mahal Hoberdanecz esir olarak Yanoş’un huzuruna varmıştır diyelim. Şayet kendi isteğiyle varmışsa bile öyle şeyler yapmaya kesinlikle uğraşmamıştır, zira Kral [Ferdinand] böyle bir şeye teşebbüs edip insanlara bu tarz emirler verecek kadar aşağılık ve dürüstlükten bihaber değildir.
Kayzer’in Papa ve Fransa Kralı ile olan münasebetine gelince; olaylar kendisine anlatılandan daha farklı şekilde gerçekleşmişti. Zira o sıralarda Papa, Kayzer’in düşmanı olan Fransa Kralı’na Majesteleri Kayzer’e karşı olan mücadelesinde yardım etmekteydi. Bu yüzden Kayzer ona karşı sanki düşmana karşı yürürmüş gibi ordu kaldırmıştı. Şayet Kayzer Kilise’ye ve kutsallara karşı herhangi saygısızlıkta bulunduysa bunu hiç istemeden ve hoşnutsuzlukla yapmıştır. İbrahim [Paşa’ya] olan biten gerçekten daha farklı anlatılmış olsa gerektir. Şayet cahil avam tarafından böyle bir şey yapılmışsa da, Kayzer kalben dürüst ve adil olduğundan hayırhahlığını ve dindarlığını ortaya koyarak Kilise’ye telafisini üç misliyle yapacaktır.
Fransa Kralı hususuna gelince; kendisinin nasıl Pavia şehrini kuşatma altına aldığını, hem Kayzer’in hem de Majesteleri Kral [Ferdinand]’ın şehri Fransa Kralı’ndan kurtarmak için asker gönderdiğini anlattılar. Ordunun orada ne kadar kaldığını; (bir duvar geçilip) Fransa Kralı’nın tahkimatı yıkılarak, yani ansızın Kral’ın düşman eline geçmediğini, bilakis iki tarafın da çetin bir savaş verdiğini; sonrasında Kayzer’in Fransa Kralı’nı şerefle ve bir krala yakışır şekilde esir aldığını ve nihayetinde onurlu şartlar altında kendisini salıverdiğini açıkça ifade ettik. Kayzer’in Fransa Kralı’nın iki oğlunu ancak Kral’ın vaat ettiği şartları yerine getirene değin yanında rehin tuttuğunu; bunun nedeninin de Fransa Kralı’nın daha önce de benzer şartları kabul edip bunlara riayet etmemiş olması olduğunu; Kayzer’in bu çocukları dolayısıyla teminat olarak gördüğünü; Kayzer’in Fransa Kralı’ndan yakın zamanda para almış olmasının sebebinin muhtelif nedenler ve kaidelerden ötürü Kral’dan bunu tahsil etmeye hakkı bulunması olduğunu; ve Fransa Kralı’nın böyle ciddi bir sulhun bu kadar az şey karşılığında temin edilebilmesinden dolayı hiçbir şeyden şikayetçi olmayıp bilakis tatmin olduğunu düşündüklerini aktardılar.
İbrahim [Paşa] her şeyi gülümseyerek dinledi ve bunların hepsini [zaten] bildiğini söyledi. Buna mukabil elçilerin aynı şeyleri tekrarlamalarına ya da daha fazla tartışmaya girmelerine münasebet olmadığından paşanın affına sığınarak konuşmayı sona erdirdiler. Ardından İbrahim Paşa elçilere [ s. 77]