[ s. 71 ] Laski’yle birlikte arabuluculuk yapan ve Yanoş’un hem destekçisi hem de kavi dostu olan Yunus’u çağırtmıştı: İbrahim Paşa’ya durumu kendisince tahlil etmişti: Ardından İbrahim de benzer şekilde Yunus’u sorgulamış, o da tekrar bir şey bilmediği cevabını vermişti: Ancak Zat- ı Şahaneleri kendisine açıkça konuşma hürriyetini tanırlarsa, Yanoş’un Gritti’nin vefatına icazet verdiğini ispatlayabilirdi: Padişah kendisine, hiç oralara gitmeden bunu nasıl ve nereden bilebildiğini sorgu: Yunus tekrar, şayet kendisine konuşma yetkisi verilirse mevzuu ispatlayabileceği şeklinde cevap verdi: Padişah icazet verince Yunus muhafaza etmiş olduğu Yanoş’un iki mektubunu çıkardı (zira gerek bunları gerekse Majesteleri Roma, İngiltere, Fransa Krallarının ve caniplerden gelen yollan bütün mektupları muhafaza etmek mutadıydı) ve Yanoş’un Gritti’den yakındığı maddeyi gösterdi: Yanoş eğer Gritti o krallıkta kalırsa her şey parçalanacak diyordu: Bu sözler hakikaten de tehdivari idi ve padişahın hatrından çıkmıştı. Bunları görüp değerlendirdikten sonra padişah da İbrahim de olayın böyle olduğuna kanaat getirdiler: Ardından Yunus konuştu: Bundan naşi şayet Ferdinand Kral Macaristan’a kral olsa idi, bu köpekten daha sadık hüküm sürerdi: Kısa süre sonra padişah Yanoş’un mektubundan Gritti hakkında yazılanların çıkarılmasını buyurdu. Bunları divanda değerlendirdikten sonra padişah bu mevzuu soruşturmak üzere birini yollamaya karar verdi: Yunus bu tetkikat için seçildi ve padişah kendisine, her ne kadar olan bitenin sebeplerinin pek ala farkında olsa da, işin hakikat yüzünü ortaya çıkarmak için yollandığını söyledi: Padişah bunu yalanlara mahal bıraktırmamak için yapmaktaydı: Zira Yanoş bu işi tetkik etmek üzere birinin yollanmasını rica etmişti. Yunus gideceğini söylemişti, ancak çok iyi biliyordu ki mesul kişi Yanoş’tu ve bir kez daha tekrar etti ki şayet Kral Ferdinand Macaristan’a kral olsaydı bu tedkikata lüzum olmayacaktı. Zira Kral Ferdinand sözüne sadık kalacaktı. Padişah Yunus’a: “Git, işin aslını araştır!” dedi. Padişahın son sözleri bunlar oldu ve Yunus’un Majesteleri Kral şayet Macaristan Kralı olsaydı bu gerçekleşmezdi demesiyle dalga geçmişti. Ancak Kont Nogarola Yunus’tan daha net olarak bu sözlerin manasını anlatmasını istedi. Yunus da nihai olarak şöyle yorumlanabileceğini söyledi: Yani, işler son noktaya vardığında krallık Kral Ferdinand’a verilecekti. Yunus ayrıca padişahın kendisini idam cezasıyla tehdit ederek Yanoş’tan hiçbir hediye kabul etmemesini emrettiği söyledi. Zira iyi biliyordu ki Yunus’u hediyelerle ayartmaya çalışacaktı. O yüzden Yunus sağduyuyla işin aslını araştırmalıydı: Yunus tek bir dukayı, hatta Yanoş’un tüm hazinesini bile sunsalar kabul etmeyeceğini söyledi. Eğer bunun hilafında bir şey yaparsa Zat-ı Şahaneleri kendisine ne dilerse yapmalıydı.
Böylece Yunus, Yanoş’un yanına vardı ve derhal kendisine hesap sordu: “Padişahına sadakatin bu mudur? Padişahın ilçisi ve hizmetkarı olan Alvise Gritti’yi öldürtmek de ne demek? ” Yanoş muhtelif yollarla özür dilemeye çabaladı: Ancak Yunus lafını bölerek özre hacet olmadığını söyledi, zira iyi biliyordu: Hıristiyan aleminde sığınacak tek bir kapısı yokken denizin dibinden kendisini çekip çıkaran padişaha minnetini böyle mi gösteriyordu? Padişah kendisine ne bir ananın ne de bir babanın göstermediği şefkati sergilemişti. Ardından Yanoş Yunus’a şikâyet ederek kendisinden destek ve hayır beklerken kendisine ancak düşmanlık sergilediğini söyledi. Ardından Yunus tekrar lafını böldü ve kendinden en ufak bir destek beklememesini söyledi. Özür dilemekten fazlasını yapmalı ve hatasını telafi etmeliydi. Ayağını denk almalıydı- Her ne kadar padişah ona onca ihsanda bulunmuş olsa da, bundan sonra yüz kat beter hale de getirirdi. Zira padişah kendisine etmiş olduğu taahhüdü tutacaktı; ancak Yanoş farklı bir tutum sergilemişti: Pekâlâ biliyordu ki [ s. 71 ]