[ s. 58 ] Padişah cevapladı: “Şayet Ferendoş ya da Yanoş bu krallığa dair bir şey isterlerse ikisi de adamlarını divanıma yollasınlar. Zira bu diyarla ilgili kararları ben veririm ve bütün tebaası benim kullarımdır. Bundan naşi Ferendoş bunlara müdahale etmesin; zira Macaristan’ı ferağ etmeyeceğim. Bu diyar bana aittir ve Ferendoş hiç niyetlenmesin.” Padişah bunları iki defa hafif öfkeyle söyledi.
Cornelius cevapladı: “Padişah Hazretleri! Belki de cenab- ı şahaneleriniz evlatlığınız Ferdinand Kral hakkında yanlış bilgilendirilmiştir. Ferdinand’ın sulhu ihlal etmek gibi bir niyeti yoktur. İşin aslı kesinlikle böyle değildir. Bilakis, cenab- ı padişahaneniz fark etmelidir ki, evlatlığınızın düşmanları sulha zarar verecek pek çok teşebbüste bulunmuşlardır. Bunların tedibi de yalnızca siz cenab- ı padişahanelerinin iradesine kalmıştır.”
Padişah konuşmasını kesti: “Lafla peynir gemisi yürümez- icraata bakmak lazım gelir! Şayet Ferendoş Kral hiçbir şey etmezse, akıbeti hayrolur. Ne edeceğini göreceğiz bakalım. Yanoş Kral her ne ederse benim lafımla eder. Zira kendisine emretmediğim hiçbir şey yapmaya cüret edemez. Ayrıca, Ferendoş da Yanoş aleyhine hareket etmekten hazer etsin!”
Cornelius konuştu: “Padişah Hazretleri! Ferdinand’ın Koron’u siz cenab- ı şahanelerinin istifadesine terk ederek gösterdiği hüsnüniyete mukabil en azından zat- ı padişahaneniz Alvise Gritti’ye buyurup evlatlığınız Kral Ferdinand’a Macaristan Krallığı’nı ve sair müluku emanet ettirseniz… ”
Padişah cevapladı: “Koron’u çok önemsediğimi düşünürsün, ancak şehrin Ferdinand’da kalmasını tercih ederdim. Senin büyüttüğün kadar Koron’u umursamıyorum. Ancak bir nebze minnettar olduğum doğrudur- ancak senin düşündüğün kadar çok değil.” (Bunları belirgin bir dinginlikle söyledi.)
Ardından da ekledi: “Beyoğlu bu meseleleri gözetmek için Macaristan’a gidecek. Kendisine bir tarafı diğerine yeğlememesini, herkese adil muamelede bulunmasını buyurdum. Ağzımdan bir kere ne çıktıysa başka türlüsünü yapmamasını söyledim.”
Ardından Cornelius padişaha Alvise Gritti’ye Kraliçe Maria’nın çeyizini istirdat etmesini buyurmasını rica etti.
Padişah zaten daha önce bir kere bu buyruğu verdiğini ve sözünden caymadığını söyledi.
Ardından Cornelius tekrar padişahtan, toprakları dışına çıktığında kendisine berkemal asayişle rehberlik edilmesini rica etti.
Padişah cevapladı: “Ne dersin? Ebedi düşmanım dahi olsan seni sağ salim refakatle yollarım! Sakın şüphen olmasın. [ s. 58 ]