[ s. 43 ] Zat- ı Şahaneleri ile kayd- ı hayat şartıyla sulh yapmaktan tatmin olurdu. Ancak Papa’nın o sulhu teyit ve tasdik etmesi bir olmazsa olmazdı.
Şu şart da söz konusuydu ki üç yılda bir iki taraf da sulhtan vazgeçmekte özgür olacaktı ve bu üç yıl, sulhun tasdik gününden itibaren başlayacaktı. Böylece müteakip üç yıl yukarıdaki uzlaşma kaidesince kalacaktı. Bu üç yıl bittikten sonra ise sulh feshedilebilir. Böylece feshin iki tarafa da bildirildiği günden itibaren senenin sonuna kadar iki taraf da adavete meyletmesin; ne karadan ne de denizden düşmanca bir harekete kalkışmasın. Bu sulh Roma İmparatorluğu ve cümle Hıristiyan krallar, prensler ve yetkililer (ki bir sene içerisinde kendilerine mektup yollanmış olacaktır) için geçerli olsun. İşte Kayzer Karl’ın niyeti ve arzusu bundan başka bir şey değildir.
Padişah zikredilen koşullara hiçbir cevap vermedi; sadece şunu dedi: “Şayet Karlo benimle sulh isterse bilsin ki Françe Padişahı benim karındaşımdır. Andan naşi Karlo, Françe Padişahı’na gasp ettiği cümle memleketini ve keza külli altınını istirdat itsin. Ancak bundan sonra sulh müzakere ideriz, daha evvel değil! Zira Françe Padişahı’na ziyade teaddi eylemiştir!”
Padişah bunları dedikten sonra paşalara döndü ve kendileriyle bir müddet Cornelius’un anlamadığı bir şeyler konuştu. Bu sırada Yunus Beğ Cornelius’a yukarıda zikredilenleri tercüme etti. Cornelius da bunlara şöyle cevap verdi:
“Padişah Hazretleri! Zat- ı Şahaneleriniz diyorsunuz ki Kayzer Karl’ın Fransa Kralı’ndan aldığı söylenen toprakları geri versin. Şahsen ben Kayzer Karl’ın Fransa Kralı’ndan işgal edip aldığı hiçbir yer bilmiyorum. Bilakis Fransa Kralı’nın Kayzer Karl’dan aldığı bazı memaliki ise çok iyi biliyorum. Bu topraklar yasal olarak Kayzer Karl’ın hakkıdır: Mesela Burgonya Dukalığı böyledir.”
Ardından padişah Cornelius’un konuşmasına müdahale etti: “Karlo Françe Padişahı’nı mahpus tutmamış mıdır? Evlatlarını ve ziyade altınını alıkoyduktan sonra ancak Françe Padişahı’nı azad etmemiş midir?” Padişah tekrar paşalara doğru döndü.
Cornelius mukabele etti: “Kayzer Karl’ın Fransa Kralı’nı esir tutmuş olduğu doğrudur. Ancak kendisini bir mahkum gibi değil, bir kardeşçe ağırlamış ve şerefine yakışır şekilde muamele etmiştir. Tanrı Kayzer Karl’a böyle bir kalp bahşetmiş, o da Fransa Kralı’na öyle davranmıştır.
Fransa Kralı’nın evlatlarına gelince; Fransa Kralı Kayzer Karl’a Burgonya Dukalığı’nı geri vereceğini söz vermişti. Zira burayı yıllardır Fransa Kralı ve mevcut kral [I. François] haksız yere ellerinde tutmaktaydı. Bunların istirdadına [ s. 43 ]