[s. 22] benim de o kadar çok hünkârımın devletini, şerefin, perestişini ve itibarını muhafazaya say etmem gerektiğini anlamanız içindir. Çocukluğumdan itibaren onunla birlikte büyütüldüm ve onunla aynı hafta doğdum. Yüce padişah babasının tahtına ilk oturduğunda Macarlara elçi gönderdi ve babasının vefatıyla yerine kendisinin cülusunu bildirdi. Adet olduğu üzere, Macarlar en yakın olduklarından kendi sözcülerini yollatıp kendisine baş sağlığı ve tebrikler dileyeceklerini umuyordu. Ancak onlar padişahın elçisini derdest edip hapse attılar. Ardından padişah başka bir çavuş yolladı, onu da esir ettiler: Belki de mühim bir efendi olduğunu düşünmüşlerdi. Bu olan biten Padişahın sinirlerini tepesine çıkardı. Bunun üstüne bir de Fransa Kralı’nın esir düşmesi olayı vuku buldu. Ardından kralın validesi Padişaha şu şekilde yazmıştı: Evladım Fransa Kralı İspanya Kralı Karl tarafından esir edildi; ümit ediyordum ki kendiliğinden cömertçe oğlumu serbest bırakacaktı. Ancak öyle olmadı ve oğluma zalimce muamele etti. Yüce padişah, size sığınıyorum ki yüce gönüllülüğünüzü gösterip oğlumu kurtarasınız. Bunun üzerine padişah Kayzer Karl’a karşı çok içerledi ve öfkelendi; kati surette kendisine savaş açmayı düşündü; ancak Macarların elçilerine yaptığı terbiyesizliğe cevap vermeyi daha makul buldu, zira Macaristan Kralı Layoş’un zevcesi Kayzer Karl’ın kız kardeşiydi. Ardından Layoş’un üzerine ordu kaldırdı ve Kral Layoş da onun üzerine yürüdü ve elinde tuttuğu yönetme hakkını iki taraftan kılıçlarımızla sarstık ve ben İbrahim Paşa bu hakkı Macarların elinden çekip aldım. Çünkü Macarları mağlup ettim. Yüce Padişah muharebede değildi, ancak sesleri duydu ve atına atlayıp yetişmek istedi. Ancak ben anında ulak yolladım ve zaferin yakında elimizde olduğunu haber ettim. Ardından kralın başkenti Budin’i aldık ve böylece hakkımızla galip olduk. Geri dönüşümüzden sonra krallığın ileri gelenler bir araya gelip bize elçi yolladılar ve ‘Yanoş Voyvoda’yı kralımız olarak seçtik, ne yapmamızı istersiniz? Zira burada oturur sizin emirlerinizi bekleriz’ dediler. Bu elçilere ulu padişahımız hiçbir cevap vermediler. Ancak kısa bir süre sonra Ferdinand Kral’ın sözcüleri geldiler. Aralarından birinin adı Hoberdanecz’ti ve şöyle diyordu: Ferdinand Kral tarafından yollanmıştı ve padişahın Kral Ferdinand’a Belgrat ve Semendire’yi istirdat etmesini talep ediyordu. Neden, diye sorduk. Cevaben ‘Ferdinand Macaristan Kralı olduğundandır’ dediler. ‘Hangi hakla?’ dedik. ‘Ferdinand’la Kral Layoş zamanında hangisi daha önce vefat ederse diğerinin müteveffanın yerine halef olmasını kararlaştırmış olduğundan’ dediler. Biz de bu krallığı kılıcımızla aldığımızı söyledik. Layoş’un bizimle müzakere edecek hiçbir adamı olmamıştı. Ayrıca [ s. 22 ]