[ s. 88 ] gelip askerlerinin ve sarayının harcamalarına ayrıldığını; ayrıca selefleri tarafından toplanmış altın ve gümüşlerle dolu yedi kulesi olduğunu ve bunlardan henüz hiçbir şey almadığını; Janos Hoberdanecz’in de Padişah’a kendisinden talep edilen kalelerin istirdadı karşılığında yıllık belli bir meblağ para ödemeyi (Macarlar bilmesin diye) gizlice teklif ettiğini, zira Majestelerinin Macarlara Türklerle sulh eylemek istemediğine dair söz verdiğini ve bu yüzden Macarlar da Majestelerine Padişah’a karşı savaşında yardımcı olacaklarına defalarca yemin ettiğini; ve eğer bunu hiçe sayıp Majesteleri Kral Padişah’la sulh eylerse Macarların artık Ferdinand Kralı kendi kralları olarak görmeyeceğini ve bu yüzden de sulhun gizlice akdedilmesi gerektiğini ve Hoberdanecz’in her yıl Padişah’a parayı gizlice getirmek istediğini bu yüzden de Padişah’ın hayretler içerisinde “bu kadar gizlice akdedilmek istenen barış ancak bir kandırmaca olabilir” dediğini söyledi. Ama şimdi Padişah’a gelip müzakerelere girişen elçiler şüphesiz iş bilir kimselerdi. Ayrıca ekledi ki önceki gönderilen elçilerden birinin ( ki adını mevcut elçiler gizli tutmayı rica etmişlerdir) ettiği hatayı ya da ihmali kendileri düzeltebilir ya da telafi edebilirlerdi. Padişah kendisi de Majesteleri Kral’n dostluğunun ve konşuluğunun Voyvoda’nınkinden [Yanoş Zapolya] daha mühim olduğunu düşünmeliydi. Zira Padişah’a Voyvoda’dan daha fazla faydası dokunur ve onu daha çok onurlandırırdı. Bu şekilde Padişah bu krallıktan hiçbir semere sağlayamazdı: Bilakis Voyvoda’nın davasını gütmek için çok fazla harcama yapması gerekirdi.
İbrahim Paşa bunlara cevaben, Padişah’ın Voyvoda lehine müdahil olacağı düşünülmemesi gerektiğini; Macaristan Krallığı’nın Voyvoda’ya değil Padişah’a ait olduğunu; Voyvoda’nın Macaristan’da Padişahın hizmetkarı olmaktan başka vazifesi olmadığını ve krallığın idaresini Padişah emriyle onun adına üstlendiğini söyledi.
Elçiler cevapladı: Voyvoda kendine Macaristan Kralı demektedir ve ortalığa sahte mektuplar yaymaktadır; Majesteleri Kral kendi krallığında vuku bulan rahatsızlık ve kayıplar karşılığında Padişah’a haraç vermeyi taahhüt etmiş olmasına rağmen, [Voyvoda] krallığı haraç vermeden elinde tutmakta ve hem krallığı hem de yandaşlarını Türklere karşı güvende içinde tutabilmektedir. Majesteleri Kral’la da [Ferdinand] Macaristan Krallığı üzerinde Macaristan Kralı sıfatını kendine atfederek mücadele etmektedir.
İbrahim Paşa cevabında sahiden de Yanoş’un Macaristan için Padişah’a haraç vermediğini, zira kendisinin ancak Padişah’ın hizmetkarı olduğunu belirtti. Bu yüzden de Padişah ondan haraç talep etmiyordu. Ancak, kendisine hizmetkarı olarak krallığın muhafazası için gerekli olan asker, para ve sairi tedarik ediyordu. Eğer Padişah Majesteleri Kral’a herhangi bir krallık verecek olursa, Majesteleri Kral’dan gelecek hiçbir şeyi kabul etmeyecektir; Padişah’ın paradan yana sıkıntısı yoktur ve insanca yaşamaya tercih eder. Eğer Majesteleri Kral, Janos Hoberdanecz’i gönderdiğinde daha erken harekete geçmiş olsaydı ya da Nişancısı Leonard Harrach tarafından İbrahim Paşa’ya mektup yazıldığı zaman daha erken işe el atsaydı, Majesteleri Kral özgürce ve güçlükle karşılaşmadan krallığı ele geçirebilirdi. Ancak şimdi Majesteleri Kral Macaristan’ı geri alabileceğini düşünmemelidir. Şayet Majesteleri elindeki mülklerle [yetinerek] başka bir sulha bağlamak ister ve dostluk kurmaya niyet ederse, Padişah gerekeni yapacaktır. Elçiler böyle bir görevle yetkilendirilmediklerini söyleyip hanlarına döndüler.
13 Kasım günü Padişah’ın hediyeleri elçilere getirildi. [ s. 88 ]