[ s. 81 ] büyük toplar getirmeden yola çıkmıştı. Yine de geride varlığına dair izler ve işaretler bıraktı. Şehrin o kadar da güçlü olmadığını göstermek için adamlarına kamalar ve sair metal aletlerle, biraz da barut yardımıyla, duvarları aşındırttı. Ardından da fırtınaların başlaması ve Kralın kimseyi yollamayacağını anlaması sebebiyle geri çekildi. Budin’e döndü ve Yanoş Zapolya’ya hizmetkârı olarak Budin’i ve Macaristan’ı bıraktı. Bunun kanıtı olarak da İbrahim kendisi tacı Yanoş’un başına yerleştirmişti. Bu yüzden neden Majesteleri’nin Macaristan’ı istediğini merak ediyordu; zira Padişah kendisinden iki defa krallığı cebren almıştı. Ne olmuştu da kendisiyle çarpışmak için karşısına çıkmamıştı? Gözlerini dikerek şöyle dedi: “Ey Ferdinand, utanç içinde terk etmiş olduğun adamlarının döktüğü göz yaşlarından kaçamayasın! Seni nerde olsan bulacaklardır!” Sonra [İbrahim paşa] elçilerden şu noktayı aydınlatmalarını istedi: Neden Majesteleri Kral [Ferdinand] kendisini Macaristan Kralı ve İspanya Kralı varisi ve Majesteleri Kayzer’in vekilharcı olarak addediyor; hangi Macaristan Krallığıdır bu? Aynı isimde başka bir tane daha mı var ki? Ve eğer Majesteleri Kral Kayzer’in vekilharcıysa, Padişahın Majesteleriyle üzerine sulh edebileceği diyarları ve toprakları nerededir?
İbrahim’in kaçamak cevaplarla dolu havanda su döven konuşması bittikten sonra, elçiler hemen cevap vermeyerek bir süre aralarında konuşup cevaba ibtidar oldular: Uzun ve sert bir konuşma yapmıştı ve buna pek çok cevap verilmesi gerekiyordu. Yine de kendileri her birine kısa cevaplar vereceklerdi. Zira kendisine getirdikleri mektuplarda neden Majestelerine karşı haksızlık ettiği ya da neden Padişaha karşı savaşmak için hazır olmadığı ya da olamadığı yeterince açıktı. Kendisinin [Majestelerine] yazmış olduğu mektuplar okunduktan sonra Majesteleri Kral Padişahın şahsen gelecek olmasından başka bir şey ummuyordu. Ancak, bildiği üzere, adamlarını çok geç, ancak Padişah Viyana’yı terk ettikten sonra toplayabilmişti ve ayrılışından kısa bir süre sonra Majesteleri Kral’ın Padişaha mukabele edebilecek kadar yüksek sayıda ve hazırlıklı askeri bir araya gelmişti. Bütün bunları İbrahim müstehzi bakışlarla dinledi.
Sonra neden Majesteleri Kral’ın kendisine Macaristan Kralı dediğini anlattılar. Gerek irsen gerekse sair yasalara ve hukuka bağlı sebeplere istinaden bu krallığı kendisinin olarak görüyordu. Hatta kendisi Kral olarak taç giymişti ve krallığın büyük kısmına hâkim olmuştu. Bu yüzden bir vekilharç değildi. Ancak Majesteleri Kral, Kayzer’in yokluğunda Roma İmparatorluğu’nun kaymakamıdır. Yine de miras olarak sahip oldukları mülkler Kayzer ve Majesteleri Kral arasında bölüşülmüştü; Aşağı ve Yukarı Avusturya ve Majesteleri Kral’ın denizin bu yakasında elinde tuttuğu diğer pek çok prenslik yasal olarak kendisine aittir. Ayrıca, şayet (Allah geçinden versin) Majesteleri Kral Majesteleri Kayzer’den evvel vefat edecek olursa, toprakları Kayzer’e değil, Kral’dan doğmuş olan çocuklara intikal edecektir.
İbrahim ayrıca bu toprakların nerede ve nasıl olduğunu sordu. Elçiler cevapladılar: Kendisi tanınmış olduğu kadarıyla Avusturya ve benzer on vilayet Majesteleri Kral’a aittir ve bunların her biri Bosna krallığı kadar geniştir.
[İbrahim] şunu da öğrenmek istedi: “Neden Majesteleri kendine İspanya varisi demektedir?” Elçiler, bunun Kayzer nezdinde mutat bir uygulama olduğunu ve kendisine ayrıca Avusturya Arşidükü dendiğini de söylediler. Zira aralarından biri çocuksuz vefat ederse toprakları diğerine intikal edecektir. Bunun üzerine bir süre [ s. 81 ]