[22] ikisinin de canına ve malına tasarruf edebilecekken etmedi ve yaptıkları anlaşmaya uyacaklarına söz verdiklerinde onları serbest bıraktı; ancak, memleketleri kazaen mi yoksa bilinçli olarak mı kendilerine tabi kılmaya çalışırlar bilmiyoruz, zira bunlar hukuken birbirlerinden ayrıdırlar. İbrahim: Niçün Papalık ve Fransa Kralı ile her daim düşmanlık içindedir de hiç anlaşamaz? Hoberdanecz cevapladı: Roma İmparatoru ve Efendimiz asla geçimsizlik etmezler; küçük yaşlarda kaybettikleri babaları ve Büyük babalarının ölümünden beri Fransa Kralı ellerinden topraklarını ve miraslarını almaya çalışmaktadır. Daha da vahimi imparatorluk şerefini kirletmeye uğraşıyor; ancak şefkati sınır tanımayan Tanrı öyle istedi ki, bu kardeşler hem kendilerini savunabildiler hem de isteselerdi Fransa Kralı’nı kolayca canını, malını ve krallığını elinden alabilecekleri bir şekilde mağlup ve mahkum ettiler. Fransa Kralı yine de bağladığı anlaşmadan tatmin değil ve dikkat etmesi lazım ki müstahakkı başına gelmesin. İbrahim: Peki dininizin menşei olan bu fakir rahipten (pauperem presbyterum) ne istersiniz de böyle saygısızlık edersiniz? Görmez misiniz ki bizim şeyhülislamımız [alim- i ekberimiz/ summum presbyterum nostrum] Padişah’ın divanında yer alır, kendisine nasıl da hürmet edilir ve Sultan’ın iltifatına mahzar olur! Tanrı’nın gazabından korkmazlar mı? Hoberdanecz cevap verdi: Papa adet üzere nifak tohumları ekmekten sakınmalı ve Hristiyanlığın ve Kilise’nin mensuplarının aralarında kavga ettiği zamanlarda bunları yatıştırmalı ve birleştirmelidir; orduları savaşa götürüp harp ettirmemeli, Tanrı’nın Kilisesinde oturup dua etmelidir. Kayzer’e karşı isyan ettiği yetmiyormuş gibi bir de Fransa Kralı’nı yeminle kabul etmiş olduğu sulhtan soğutmuş ve çelmiştir. Ancak gördüğüm kadarıyla sizin baş aliminiz (sacerdotum vestrum supremum) itibar ve onurla şereflendirilmekteyse de, iki ya da üç kralın gücüne kafa tutmaya cesaret edebilecek Papamız kadar büyük hazinesi ve çok toprakları olsaydı, bu kadar büyük tekel altında toplanmış [bir gücü] olmasın diye hayatını kaybeder, sallanırdı. Ancak sizin baş aliminizin lokması ve hırkası itibar ve karakterinin şerefine uyacak şekildedir, daha fazlası değil. Kayzerimiz Papa’yı dini itibarından mahrum bırakmamış, yalnızca tekrar aynı sorunu yaşamamak için kendisine baş kaldırdığı toprakları elinden almıştır. İbrahim: Kayzeriniz ve efendiniz başka ne isterler; [yoksa] bütün dünyaya hükmetmek ya da Tanrı gibi görülmek mi isterler? Fani olduklarını bilmezler mi? Elçiler cevapladı: “Ne kendilerini Tanrı görürler, ne de öyle görülmek isterler. Tevazu ve teslimiyet ile yaşarlar; başka bir itikada hizmet etmezler ”. [22]