[12] ve uzattıktan sonra da tercümanların da beklediği kendileri için hazırlanmış yere çekildier.
Hobardanecz şu sözlerle nutkuna başladı: Yüce ve kudretlü ve yenilmez prens, ali cenap efendim Ferdinand, Tanrı’nın inayetiyle Macaristan’ın, Bohemya’nın, Dalmaçya’nın, Hırvatistan’ın, Isklavonya’nın, vs. Kralı siz Majestelerini selamlar ve sizin için hayır dualarıyla beraber güzellikler diler. Tercüman bunları çevirdi. Efendimiz siz majestelerine dostluğunu [se commendat] ve hizmetini sunar. Bu da anlaşıldıktan sonra Hoberdanecz Tercümana ne dediğini ya da selamını nasıl ilettiğini sordu. Tercüman söylediği gibi ilettiği cevabını verdi, ancak bunun üzerine Hoberdanecz tekrar iki defa hangi sebepten ötürü o şekilde selamı ilettiğini sordu. Tercüman zarafet üzre öyle yaptığını söyledi ki, bu şekilde İmparator’un ve diğerlerinin kulağına daha güzel geleceği düşünülüyordu. Bunun üzerine Hobardanecz dediklerinin olduğu gibi sade bir şekilde, tıpkı kendisinden çıktığı gibi söylenmesini tercih ettiğini belirtti. Az sonra İmparator hem Hoberdanecz’e hem de tercümana yan yan baktı; İbrahim tercümandan Hoberdanecz’in ne dediğini ve istediğini sordu ve Hoberdanecz ne dediyse aynen kelimesi kelimesine aktarmasını istedi, başka türlü değil. Nihayetinde Tercüman Hoberdanecz’in selamını sade bir şekilde aktardı. İbrahim Paşa Hoberdanecz’e iletmesi gereken başka bir mesaj varsa söylemesini emretti. O da konuşmaya başladı: Yüce ve kudretlü efendimiz Kral haşmet-meabları bizi siz majestelerine sağlık ve refahınızı sormamız ve bunların artmış olmasından ötürü sizi tebrik etmek üzere yolladı. Ayrıca sizlere nazikçe kabul ettiğiniz hediyeleri de yolladı. Dahası, bizden istedi ki siz majestelerine nasıl da kendisinin Tanrı’nın dileğiyle Macaristan Kralı olduğunu ve şimdi size öncekinden daha yakın bulunduğunu anlatalım. Böyle güçlü bir kralın kendisine komşu haline gelmesinin kaderin bir oyunu olmasının siz majestelerinin hoşuna gitmiş olduğunu düşünerekten, Majesteleri [Ferdinand]siz majestelerine mektuplarını yolladı. Mektuplar okunduktan sonra şifahen de size bir şeyler iletmemi tembihledi ki, bunları isterseniz [si nunc otium liceat] şimdi, yoksa erteleyeceğimiz başka bir zamanda size anlatayım. Bunun üzerine İmparator İbrahim Paşa’yı yanına çağırarak kulağına gizlice bir şey söyledi, o da Elçilere dönerek sordu: Niçün Kralınız böyle edepsüzce kendini Türklerin İmparatoru huzurunda bu kadar kudretlü gösterdir? Hem de pek çok sair Hristiyan Krallar onun gölgesi altına sığınmış ve hizmetlerini sunmaktan hiç çekinmemişken! Hoberdanecz ona bu kralların kimler olduğunu sordu. [12]